آسمانِ چهارم

چشم هایم سنگین بود و باز نمی شدن ولی صدای موبایلم به وضوح قابل شنیدن بود دستم سنگینی می کرد و نمی تونستم حرکتی به آن بدهم تا انقدر گوشیم زنگ نخوره .به خودم گفتم "پاشو مگه یک ماه منتظر همچین لحظه ای نبودی که گچ پایت را باز کنی" با کرختی بدنم آماده شدم.… بیشتر »