آسمانِ چهارم

پس از شناخت پيامبر خدا، مهم‏ترين مسئله در زمينه معرفت شخصيت پيامبر اعظم، آشنايى با فلسفه  بعثت اوست.
فلسفه بعثت پيامبر خاتم، در اساس، با فلسفه بعثت پيامبران تفاوتى ندارد. تنها تفاوت اين است كه او برنامه ساير پيامبران را تكميل كرده و بدين جهت، نبوّت به او ختم گرديده است.
با عنايت به اين نكته، مى‏ توان فلسفه بعثت از نگاه قرآن را در دو عنوان كه حاكى‏ از يك واقعيت‏ اند، خلاصه كرد كه عبارت‏ اند از:                         1. دعوت به خدا   2. تكامل انسان‏  

فلسفه بعثت انبيا، تكامل انسان و پاسخگويى به نيازهاى مادّى و معنوى اوست.
ساير امورى كه در تبيين حكمت بعثت انبيا در قرآن بدانها اشاره شده است.در واقع، فروع اجابت دعوت خدا، و جزئيات اجراى برنامه الهى تكامل انسان، از جانب انبياى الهى است.
اما فلسفه بعثت، در مورد كسانى كه دعوت خدا و انبياى الهى را اجابت نكنند، اتمام حجّت است.

منبع : پيامبر اعظم صلى الله عليه و آله و سلم از نگاه قرآن و اهل بيت ،ترجمه‏فارسى،ص:18

محمد بن علی بن موسی مشهور به امام جواد(ع)، با کنیه ابوجعفر ثانی، امام نهم شیعیان، دهم رجب سال ۱۹۵ه‍.ق. در مدینه به دنیا آمد، ۱۷ سال امامت کرد.

پاسخ امام رضا (ع) و امام جواد(ع) برای رفع شبهه از امامت امام جواد (ع) در سن ۸ سالگی

یکی از این پاسخ‌ها اشاره به پیامبری حضرت یحیی است که قرآن درباره آن می‌گوید: ما فرمان نبوت را در کودکی به او دادیم.

پاسخ دیگر، سخن گفتن حضرت عیسی در نخستین روزهای تولد بود،آیات ۳۰ تا ۳۲ سوره مریم از زبان عیسی مسیح به این مطلب اشاره می‌کند: «بی‌شک من بنده خدایم، به من کتاب عطا فرموده و مرا در هر جا که باشم وجودی پربرکت قرار داده است، و مرا تا آن زمان که زنده‌ام به نماز و زکات توصیه فرموده و به نیکی در حق مادرم سفارش کرده و جبار و شقی قرار نداده است».

منبع: سایت ویکی شیعه

با مطالعه ی تاریخ زندگی بزرگان درمی یابیم که آن ها در بستر مناسبی با نام خانواده الگو پذیری داشته اند نه جامعه ی وقت آنان. درست است که هم اکنون دسترسی به فضاهای مجازی باعث شده تا تسلط و کنترل والدین روی فرزندان کاهش پیدا کند ولی با نگاه اجمالی به تاریخ می توان دریافت که اگر خانواده دارای اصالت رفتاری باشد و بتواند ارزش ها را در روحیه ی فرزند خود تثبیت کند.هیچ گاه فضای بیرون خانواده نمی تواند روی آن ها تاثیری داشته باشد. در این خصوص زندگی حضرت محمد(ص) می تواند برای خانواده های فعلی ما سرمشق عالی باشد.

عبدالمطلب فرزندانش را از ظلم و ستم و امور پست دنیا نهی و به صفات نیک تشویق می کرد.عبدالمطلب شخصیتی محبوب ،بخشنده،خردمند و سرور وپناهگاه بی رقیب قریش بود.

عبدالمطلب سنت هایی داشت که اکثر آنها در اسلام تایید شد.(تاریخ اسلام،پیشوایی مهدی،ص101) عبدالمطلب نه تنها به معاد اعتقاد داشت بلکه حتی درباره ی کیفر و پاداش روز رستاخیز تاکید می کرد و می گفت پس از این جهان جهانی خواهد بود که در آن نیکوکاران و بدکاران به پاداش و کیفر اعمال خود خواهند رسید. (تاریخ اسلام،پیشوایی مهدی،ص101)

کناره گیری و عبادت در حرا در میان خداپرستان قریش سابقه داشته است.  نخستین کسی که این سنت را گذاشت عبدالمطلب ،جد محمد (ص) بود که چون ماه رمضان می رسید به کوه حرا می رفت و مستمندان را اطعام می کرد. (تاریخ اسلام،پیشوایی مهدی،ص129)

پس رسول الله در زیر سایه ی مردی با این اوصاف تربیت شده و این طور نبوده که ایشان با رسیدن به پیامبری در سن 40 سالگی یک شبه دارای صفات پسندیده  شود بلکه از همان ابتدا در خانواده ای به دنیا آمده که اعمال و رفتار آنها دارای ارزش های دینی بوده و هرچند در آن زمان نه تنها مکه بلکه تمام جزیرة العرب در جاهلیت محض به سر می بردند ولی با این وجود خصلت های مردم آن زمان نتوانست ذره ای روی آن حضرت در 40 سال نخست زندگی موثر واقع شود.

مهزیار