اوّل: غسل.

دوم: زيارت امام حسين عليه السّلام.

سوم: خواندن سوره هاى «انعام» و «كهف» و «يس» و گفتن صد مرتبه:أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ

چهارم: اين دعا را كه شيخ كلينى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده بخواند:

اللَّهُمَّ هَذَا شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِي أَنْزَلْتَ فِيهِ الْقُرْآنَ وَ قَدْ تَصَرَّمَ وَ أَعُوذُ بِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ يَا رَبِّ أَنْ يَطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَيْلَتِي هَذِهِ أَوْ يَتَصَرَّمَ شَهْرُ رَمَضَانَ وَ لَكَ قِبَلِي تَبِعَةٌ أَوْ ذَنْبٌ تُرِيدُ أَنْ تُعَذِّبَنِي بِهِ يَوْمَ أَلْقَاكَ

خدايا اين است ماه رمضان، كه قرآن را در آن نازل كردى، اينك در حال گذشتن است، و من به ذات كريمانه ات پناه میآورم از اينكه سپيده اين شب طلوع كند، يا ماه رمضان بگذرد، و نزد تو برايم نتيجه كار ناشايست يا گناهى باشد كه بخواهى مرا به سبب آن روزى كه ملاقاتت كنم عذاب نمايى.

پنجم: بخواند دعاى «يا مدبّر الامور» را كه بيان آن در اعمال شب بيست وسم گذشت

ششم: ماه رمضان را با دعاهاى وداع، وداع گويد:

سيّد ابن طاووس از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه هركه در شب آخر ماه رمضان، آن ماه شريف را وداع گفته و بگويد:

اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ صِيَامِي لِشَهْرِ رَمَضَانَ وَ أَعُوذُ بِكَ أَنْ يَطْلُعَ فَجْرُ هَذِهِ اللَّيْلَةِ إِلا وَ قَدْ غَفَرْتَ لِي
خدايا اين ماه را آخرين بار روزه ام در ماه رمضان قرار مده، و به تو پناه می آورم از اينكه سپيده اين شب سر زند، مگر اينكه مرا آمرزيده باشى.

پيش از آنكه سپيده بر آيد، حق تعالى او را بيامرزد، و توبه و بازگشت نصيب وى كند.

منبع