چشم چرانی در مقابل غضّ بصر و چشم پوشی, به معنای نگاه خیره و شهوت آلود به نامحرم است که با انگیزه لذّت طلبی جنسی انجام می شود. ما در روابط اجتماعی خود با دیگران چه جنس مخالف یا موافق به طور طبیعی با آنها ارتباط حضوری و کلامی داریم و به آنها نگاه می کنیم, نگاهی که به هیچ وجه در آن بحث تحریک شهوت و لذّت جنسی مطرح نیست, این نگاه ها داخل در مقوله چشم چرانی نیستند؛ ولی نگاه های ادامه داری که با انگیزه لذّت جنسی انجام می شود و به تحریک شدن غریزه و میل جنسی می انجامد, تحت عنوان چشم چرانی تعریف می شود.

در قرآن آمده است: «به مؤمنین بگو چشم های خویش را بپوشانند.»

یغُضّوا از مادّه «غَض» به معنی نگاه و صوت کوتاه می باشد و نقطه مقابل آن خیره نگاه کردن و صدا را بلند کردن است. منظور این است که انسان به هنگام نگاه کردن معمولاً منطقه وسیعی را زیر نظر می گیرد؛ هرگاه نامحرمی در حوزه دید قرار گرفت، چشم را چنان فرو گیرد که آن نامحرم از منطقه دید مستقیم و عمیق او خارج شود, یعنی به او نگاه خیره نکند؛ امّا راه و چاه خود را نیز ببیند. درحدیثی که ویژگی های رسول گرامی خدا(ص) را توصیف می کند، چنین آمده است: «وقتی که خوشحال می شد چشمانش را به صورت نیمه بسته در می آورد.» مرحوم مجلسی این جمله را در «بحارالانوار» چنین تفسیر کرده است: پلک چشم را می شکست و سر را پایین می انداخت و چشم ها را نمی گشود. چنین می کرد تا از سبک سری و سرمستی به دور باشد.

پس غضّ بصر یعنی کم کردن نگاه و خیره نشدن.

منبع :http://kowsarnet.whc.ir/thewire/view/2926367