آسمانِ چهارم

بعد از اينكه در احاديث و نصوص ديگر شرف و عزّت را معنا كرد, فرمود: «شَرَفُ‏ الْمُؤْمِنِ‏ قِيَامُ اللَّيْلِ وَ عِزُّهُ اسْتِغْنَاؤُهُ عَنِ النَّاس‏»؛[4] شرف مؤمن در اين است كه در آن نشئه‌اي كه بسياري از افراد خاموش هستند يا خواب میباشند و فضا آرام است، او با خداي خود گفتگو كند و سحرخيز باشد «شَرَفُ‏ الْمُؤْمِنِ‏ قِيَامُ اللَّيْلِ». اين نماز شب خواندن و شب‌زنده‌داري راه را براي گفتگو با «الله» باز مي‌كند. بعد از اينكه روشن شد که انسان يك موجود ابدي است و مرگ چاله و گودال و چاه نيست كه انسان در چاله فرو برود، بلکه مرگ طبق بيان نوراني سيدالشهداء(سلام الله عليه) مَعبر و پل است که انسان از اين پل مي‌گذرد و به آن طرف كه ابديّت است مي‌رسد؛ انسان نمي‌پوسد، انسان از پوست به در مي‌آيد! انسان نمي‌ميرد، انسان مرگ را مي‌ميراند! از اين بيان شيرين‌تر و لذيذتر و كامياب‌تر كجا مي‌بينيد؟! اين عموماً حرف همه انبياست و اختصاصاً خصوص قرآن كريم است كه انسان مرگ را مي‌ميراند، نه اينکه بميرد! نفرمود «كُلُّ نَفْسٍ يَذُوقُهَا المَوت» که هر كسي را مرگ مي‌چشد، فرمود هر كسي مرگ را مي‌چشد: ﴿كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ﴾؛[5] هر ذائقي مذوق را هضم مي‌كند، ما مرگ را مي‌ميرانيم و وارد صحنه‌اي مي‌شويم كه ديگر مرگ نيست! اين بيان مخصوص وحي الهي است؛ اگر انسان مرگ را مي‌ميراند، نه بميرد! اگر انسان از پوست به در مي‌آيد ـ نه بپوسد ـ شرف جاودانه مي‌طلبد و شرف جاودانه فقط در كنار سجاده نماز شب است که فرمود: «شَرَفُ‏ الْمُؤْمِنِ‏ قِيَامُ اللَّيْلِ».

منبع

موسی بن جعفر ( ع ) به جرم حقگويی و به جرم ايمان و تقوا و علاقه مردم زندانی شد . حضرت موسی بن جعفر را به جرم فضيلت و اينکه از هارون الرشيد در همه صفات و سجايا و فضائل معنوی برتر بود به زندان انداختند . شيخ مفيد درباره آن حضرت مي گويد : ” او عابدترين و فقيه ترين و بخشنده ترين و بزرگ منش ترين مردم زمان خود بود ، زياد تضرع و ابتهال به درگاه خداوند متعال داشت . اين جمله را زياد تکرار مي کرد : ” اللهم انی أسألک الراحة عند الموت و العفو عند الحساب ” ( خداوندا در آن زمان که مرگ به سراغم آيد راحت و در آن هنگام که در برابر حساب اعمال حاضرم کنی عفو را به من ارزانی دار ) . امام موسی بن جعفر ( ع ) بسيار به سراغ فقرا مي رفت . شبها در ظرفی پول و آرد و خرما مي ريخت و به وسايلی به فقرای مدينه مي رساند ، در حالی که آنها نمي دانستند از ناحيه چه کسی است . هيچکس مثل او حافظ قرآن نبود ، با آواز خوشی قرآن مي خواند ، قرآن خواندنش حزن و اندوه مطبوعی به دل مي داد ، شنوندگان از شنيدن قرآنش مي گريستند ، مردم مدينه به او لقب ” زين المجتهدين ” داده بودند . مردم مدينه روزی که از رفتن امام خود به عراق آگاه شدند ، شور و ولوله و غوغايی عجيب کردند . آن روزها فقرای مدينه دانستند چه کسی شبها و روزها برای دلجويی به خانه آنها مي آمده است .

دوران امامت امام هفتم حضرت موسی بن جعفر ( ع ) مقارن بود با سالهای آخر خلافت منصور عباسی و در دوره خلافت هادی و سيزده سال از دوران خلافت هارون که سخت ترين دوران عمر آن حضرت به شمار است .

امام موسی کاظم ( ع ) از حدود 21سالگی بر اثر وصيت پدر بزرگوار و امر خداوند متعال به مقام بلند امامت رسيد ، و زمان امامت آن حضرت سی و پنج سال و اندکی بود و مدت امامت آن حضرت از همه ائمه بيشتر بوده است ، البته غير از حضرت ولی عصر (عج ).

دلائل امامت
برخی از خواص فقهاء و یاران مورد اعتماد امام صادق(ع) سخنان وی درباره امامت امام کاظم(ع) را نقل کرده‌اند. از جمله: مفضل بن عمر جعفی، معاذ بن کثیر، عبدالرحمن بن حجاج، فیض بن مختار، یعقوب سراج، سلیمان بن خالد، صفوان جمال.

علی بن جعفر (فرزند امام صادق) نقل کرده است که پدرم به گروهی از خواص و اصحاب خود، در مورد پسرش موسی سفارش کرد و فرمود:

فَإِنَّهُ أَفْضَلُ وُلْدِی وَ مَنْ أُخَلِّفُ مِنْ بَعْدِی وَ هُوَ الْقَائِمُ مَقَامِی وَ الْحُجَّةُ لِلَّهِ تَعَالَى عَلَى كَافَّةِ خَلْقِهِ مِنْ بَعْدِی‏
او برترین فرزندان و بازماندگان من است و اوست که پس از من، در جایگاه من قرار می‌گیرد و حجت خدا بر همه مخلوقات است.

افرادی که حداقل دارای  سن 17 سال و حداکثر 65 سال هستند و حداقل 50 کیلوگرم وزن دارند و از سلامت کامل برخوردارند می توانند با همراه داشتن کارت شناسایی عکس دار معتبر (دارای کد ملی) برای اهدای خون به مراکز خونگیری  مراجعه نمایند تا در صورت دارا بودن معیارهای پزشکی لازم ، خون اهدا نمایند. فواصل اهدای خون  مردان حداکثر 4 بار و زنان حداکثر 3 بار در سال می توانند خون اهدا کنند .

اگر هدف خوشبخت شدن است ،منظور از خوشبختی چیست؟
آیا خوشبختی همان راحتی و رفاه و آزادی است؟ و دست یافتن به آرزوهای ذهنی؟
در این صورت، بچه دار شدن عامل بدبختی است. چون آزادی و رفاه را از زوج می گیرد.
با ازدواج محدودیت بیشتر می شود. هر کدام از زوجین خواسته هایی دارند که ممکن است در تضاد با طرف مقابل باشد.
در خوشبین ترین حالت هم خوشبختی با تعریف فوق به دست نمی آید.

منبع

 شهادت ششمین اختر آسمانِ چهارم ،امام صادق علیهما السلام، آن موسس مکتب عشق را

در مرحله ی نخست به

ساحت مقدس امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف

و 

امام خامنه ای مدظله العالی

و

استاد عالم جناب آقای کیانی

و

پشتیبانی فعال 

  و

تمام اعضای کوثربلاگ

تسلیت عرض می نماییم.

وقتی در موقفی، در جایی خودتان را قرار می‌دهید که جای تهمت است، اگر کسی به شما سوء ظنّ بُرد، او را ملامت نکنید! از مواقف تهمت دوری کنید!

هنگام شهادت، آن حضرت به دو مورد تاکید بسیار فرمودند:
۱) صله رحم
۲) نماز

مردی از امام خواست وی را چیزی بیاموزد که به خوبی دنیا و آخرت برسد و مختصر باشد، فرمود: دروغ مگو.

از او پرسیدند چرا خدا ربا را حرام کرده است؟ فرمود: تا مردم یکدیگر را از بخشش باز ندارند.

اگر شخصی به من نیازی پیدا کند، آن را شتابان برمی آورم، مبادا از آن بی‌نیاز شود یا انجامش دهم ولی با تأخیر به حساب آید.

فقیهان، امینان پیامبرانند، چون فقیهان را دیدید که به درگاه صاحبان قدرت می‌روند آنان را متهم سازید (راستگو مدانید).

منبع

وقتی صدای اذان را می شنوم آرامش عجیبی همراه با شعف سراسر وجودم را فرا می گیرد أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ(الرعد/28) ولی وقتی رفته رفته از وقت نماز می گذره و من هنوز نتوانسته ام نماز اول وقت را بخوانم وجودم سراسر اضطراب و دلشوره می شود.این حس با حرکت عقربه های ساعت بیشتر می شود.

نماز مانند لیموشیرین است،هرچه از اول وقت دورتر شود تلخ تر می شود.هرکه عادت به تاخیر نمازها کرده ،خود را برای تاخیر در امور زندگی آماده کند. (آیت الله بهجت )

بسیاری از مردم انجام کارهای مهم را به آخرین لحظات موکول می کنند؛به علت اضطراب آدرنالین ترشح می شود و آدرنالین چنان نئشه آور است که انسان به آن معتاد می شود و بدین ترتیب همیشه کار را به تعویق می اندازد.هرچند که وجود مقدار کمی آدرنالین برای احساس انگیختگی و اعتماد به نفس لازم است،ولی موکول کردن انجام کارها به آخرین لحظات فرصتی برای رفع اشتباه احتمالی نخواهد گذاشت.وگرچه مقدار کمی آدرنالین همواره ایجاد انگیزه می کند اما ترشح بیش از اندازه آن برای سلامت مضر است. (مدیریت زمان ، دیوید لوئیس ،ص25 )

بله راه حل را پیدا کردم باید به سراغ دستورات پیامبران و امامان رفت

امام صادق(علیه السلام) در این باره می‌فرمایند:

«الصلوةُ تستحبُّ فی اَوَّلِ الأَوقاتِ»، خواندن نماز در اول وقت و در اولین فرصت، کاری مستحب و پاداش افزاست. (بحارالانوار، ج 80، ص 13) همچنین از آن حضرت نقل شده که نماز اول وقت، «خشنودی کردگار» را به همراه دارد.

حضرت عبدالعظیم حسنی از امام حسن عسکری(علیه السلام) روایت می‌کند که فرمود:

«خداوند متعال با حضرت موسی(علیه السلام) تکلم کرد، حضرت موسی(علیه السلام) فرمود: خدای من! کسی که نمازها را در وقتش به جای آورد چه پاداشی دارد؟ خداوند فرمود: حاجت و درخواستش را به او عطا می‌کنم و بهشتم را برایش مباح می‌گردانم.» (بحارالانوار، جلد82، صفحه 204)

پیامبر اعظم(صلی الله علیه و آله) در حدیثی برطرف شدن گرفتاری و ناراحتی را به اقامه‌کنندگان نماز اول وقت نوید می‌دهند و می‌فرمایند:

«بنده‌ای نیست که به وقت‌های نماز و جاهای خورشید اهمیت بدهد، مگر این که من سه چیز را برای او ضمانت می‌کنم: برطرف شدن گرفتاری‌ها و ناراحتی‌ها، آسایش و خوشی به هنگام مردن و نجات از آتش.» (سفینة البحار، جلد 2، صفحه 42)

پس بخاطر سلامتی خود من هستش که سفارش به نماز اول وقت شده.

خداوند نمی خواهد برای شما زحمتی ایجاد کند،بلکه می خواهد شما را پاک و نعمتش را بر شما تمام گرداند،باشد که سپاس گویید. (قرآن، مائده،6 )

خداوندِ سبحان ، الحمدالله