اگر کسی بی وضو در طلب حاجت خود برود و نیازش برآورده نشود، جز خویشتن کسی را سرزنش نکند.

امام صادق(ع)

از این حدیث چند نکته مهم به دست می آید؛

1.پیوند ناگسستنی دین و دنیا : در امور دنیا با وضو باشید تا خدا را فراموش نکنید.

2.توجه به روح توحیدی و الهی در کارهای دنیوی

3.تشویق به تولید و قناعت در مصرف، زیرا اگر کسی خدا را در کارهایش ناظر ببیند در تولید و مصرف مواظب حلال و حرام الهی خواهد بود.

4.احساس عدم استقلال انسان در فعالیت های زندگی، چون بخشی از کارها با توفیق الهی به دست انسان انجام می گیرد و بخش دیگر توجه و عنایت الهی است. اگر توجه الهی باشد، کاربرکت پیدا می کند وگرنه بر فعالیت های شبانه روزی آثاری مترتب نمی شود.

روزیِ خدا در سایه طهارت روحی انسان به دست می آید.

چنان که رسول خدا (ص) فرمودند:

«همواره با وضو باش تا روزی و برکت خدا بر تو ساری و جاری باشد.»

منبع: جامعه در قرآن ،تفسیرموضوعی قرآن کریم ، آیة الله جوادی آملی، 1388 چ دوم ، ص 281 و282